Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015

Μωρό καμηλοπάρδαλη για έναν μικρό "πατέρα"

Ποιος είπε ότι μόνο τα κοριτσάκια εκδηλώνουν μητρικά αισθήματα προς τις κούκλες τους και αρέσκονται στο να το παίζουν μαμάδες; Και με τα αγοράκια τι γίνεται; Απαγορεύεται δηλαδή να έχουν κι εκείνα πατρικά αισθήματα; Όχι βέβαια! Κάθε άλλο μάλιστα... 


Πριν μερικούς μήνες μια οικογενειακή μας φίλη βλέποντας τα μικροαντικείμενα από τσόχα και όχι μόνο, που φτιάχνω κατά καιρούς, με ρώτησε, αν μπορούσα να ράψω ένα μωρό καμηλοπάρδαλη για τον τρίχρονο εγγονό της! Του έχουν αγοράσει, βλέπετε, 3 ίδιες λούτρινες καμηλοπαρδάλεις (μία για το σπίτι του και άλλες δύο για τα σπίτια των γιαγιάδων του, όταν πηγαίνει), αλλά ήθελε να έχει και ένα μωρό καμηλοπάρδαλη! Και όσο κι αν έψαξαν σε καταστήματα παιχνιδιών, δε βρήκαν!

Της απάντησα ότι μπορώ, αλλά εκείνη την εποχή έπεσαν πολλές υποχρεώσεις μαζεμένες και δε βρήκα καθόλου χρόνο να ασχοληθώ! Δεν το ξέχασα όμως και κάποια στιγμή κατάφερα να βρω ελάχιστο χρόνο και μέσα σε ένα βράδυ έφτιαξα την παραγγελία του μικρού "πατέρα"! Εντωμεταξύ ο μικρός είχε βρει άλλη ασχολία και είχε πάψει να παίζει συνεχώς με την καμηλοπάρδαλή του! Του είχαν αγοράσει ένα αληθινό κουνελάκι και περνούσε ατελείωτες ώρες μαζί του! 

Όταν λοιπόν του ανακοίνωσε η γιαγιά του ότι ήταν έτοιμο το μωρό καμηλοπάρδαλη, της είπε χαρακτηριστικά "Καλά, βρε γιαγιά, πόσο καιρόν έπρεπε να περιμένω;"! Δεν το είχε ξεχάσει και περίμενε τόσον καιρό υπομονετικά... Δε φαντάζεστε τη χαρά του, όταν του έδωσα το τσόχινο ζωάκι που του έραψα! Πήρε αμέσως την μαμά καμηλοπάρδαλη και την έβαλε δίπλα στο μωρό της! Επιτέλους είχε γίνει κι επίσημα "πατέρας"! 


 







Πώς σας φαίνεται; Να σημειώσω κλείνοντας ότι είναι ραμμένο αποκλειστικά στο χέρι, λόγω των μικρών διαστάσεών του και των λεπτομερειών!

2 σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...